мувофиқи муқаррароти дар бораи ҳуқуқи ба озодии ҳаракат (моддаи 12) Ин ҳам муҳим аст ба едоварист, ки тибқи-и пбҳгс ҳуқуқ ба баргардонидани вобаста нест мақоми инсон ҳамчун гуреза Ҳар кас, ки тамоили самимӣ ва равобити бо территориями, бояд аз ҳуқуқи бозгашт, сарфи назар аз он, ки ӯ е зан аст, гуреза ҳастанд, яъне касе, ки onço аз қасос(1) ба ҳолати 30 июни соли 2000, 143 кишварҳои мебошанд, ки давлатҳои иштирокчӣ-и пбҳгс, аз ҷумла Исроил ва ҳамаи наздисарҳадии давлатҳои арабӣ (Миср, Сурия, Урдун, Лубнон) ҳуқуқ ба бозгашт дорад, ки заминаи мустаҳкам дар ҳуқуқи байналмилалӣ. Моддаи 13(2) Эъломияи умумии Ҳуқуқи Башар (ВДПЧ) омадааст: 'ҳар як инсон ҳуқуқ дорад, ки тарк дастгоҳи ягон кишвар, аз ҷумла худро худ, ва бозгашт ба кишвари худро'. Ҳуқуқ ба бозгашти ҳама равшан воплощенных дар соли 1966 Байналмилалӣ пакте дар бораи ҳуқуқҳои шаҳрвандӣ ва сиесӣ ҳуқуқ (- и пбҳгс) мувофиқи муқаррароти дар бораи ҳуқуқ ба озодии ҳаракат (моддаи 12). Қарор мекунад, ки гурезаҳо, желающим баргаштан ба худ манзилҳои хеш ва ҳаети осоишта бо ҳамсоягони худ, бояд имкон дод, ки ин корро дар муддати кӯтоҳ имконпазир мӯҳлатҳои. В Генералии кумитаи оид ба ҳуқуқи инсон бинависед, ки ба моддаи дувоздаҳ Байналмилалӣ пакт оиди ҳуқуқҳои шаҳрвандӣ ва сиесӣ ҳуқуқ (ноябри соли 1999), дар моҳи ноябри соли 1999 НТС, ки бонуфузи мақоми СММ барои тафсир и пбҳгс, баргузор ҳамаҷониба ва ҳамаҷонибаи бинависед, ба моддаи 12.
