Аммо, агар оқилона дисциплинарная расмиети корфармо амалӣ карда мешавад, он метавонад пул ва вақти сарф барои ин сабабҳои асоснок дорад, хусусан агар дар натиҷаи удовлетворительного беҳтар намудани фаъолияти корманди е рафтор е қонунӣ аз кор озод шудан мушкил корманд мумкин астДар АМА (аз ҷумла тамоми минтақаҳои озоди иқтисодӣ дар АМА дигар, аз диск), хусусӣ корфармоен вазифадоранд, ки риояи қонуни федералии АМА нест. ҳашт соли 1980, бо поправками ("қонун дар бораи меҳнат АМА") - мақсади асосии законодательный акт оид ба масъалаҳои бо кор таъминкунӣ дар АМА - ҳангоми татбиқи ҷазои интизомӣ нисбати корманд аст. Қонунгузорӣ, муқаррароти танзимкунандаи интизомӣ расмиети њадди аќал, вале ба таври дақиқ диктуют, ки чӣ тавр интизомӣ расмиети бояд гузаронида шавад. Мутобиқи моддаи 102 Қонуни АМА оид ба меҳнат корфармо метавонад гузорад интизомӣ, ситонидани дар баъзе кормандон, ки ба онҳо дохил мешаванд огоҳӣ, ҷарима ва е мавриди озодкунӣ аз кор. Моддаи 110 Қонуни оид ба меҳнат АМА муқаррар строгих ҳуқуқии формальностей, ки пешбинӣ мекунад, ки муҷозоти номбаршуда, ки дар моддаи 102 нест, таъин намудан мумкин аст, агар: вуҷуд хеле қатъӣ маҳдуд кардани мӯҳлате, ки дар давоми он интизомӣ, ситонидани бояд қабул шудааст. Корфармо бояд инициировать интизомӣ расмиети дар давоми сӣ рӯзи тақвимӣ аз рӯзи ошкор гардидани кирдор ва ҳар интизомӣ мешавад, бояд муайян дар давоми шаст рӯзи тақвимӣ тафтишоти он. Оғози расмиети бевосита пеш аз иҷрои як муҷозоти хеле муҳим аст, барои роҳ надодан ба мурофиаи судӣ е дар бадтарин ҳолат, ҳифзи корфармо бояд даъво бошад, пешниҳод корманд. Аз ҷумла, агар корфармо не метавонад риояи расмиети муқаррарнамудаи, ниҳоӣ интизомӣ, ситонидан мумкин пайдо оид ба баҳсҳои меҳнатии ғайриқонунӣ (новобаста ба кори бад корманди е рафтори).
Баъди қатъи муносибатҳои меҳнатӣ, коргарон дар АМА метавонанд предъявлять даъвоњо барои ғайриқонунӣ аз кор озод намудан тибқи Қонун дар бораи меҳнат дар АМА, ки монанд ба концепт Британияи кабир несправедливого аз кор озод шудан.
Агар корманд хоҳад муваффақ бо ҳар гуна чунин даъво хоҳад кард, ки дар ниҳояти кор вобастагӣ аз сабабҳои бекор кардани он, инчунин раванди корфармо обязался то қатъ гардидани шуғли. Корфармо метавонад расторгнуть корманди, работающего зери мӯҳлати номуайян қарордод дар вақти дилхоҳ бо хаттии огоҳинома, агар корфармо шуморо ба раванди, изложенных дар боло медиҳад, ки ба корманд зарурӣ огоҳиномаи хаттӣ дар бораи бекор кардани шартнома мутобиқи шартномаи меҳнатӣ ва аз кор озод шудан бо"сабабҳои узрнок". Мӯҳлати огоҳинома бояд на камтар аз сӣ рӯзи тақвимӣ Дар ҳоле ки ҳеҷ муайян намудани"асосҳои кофӣ"дар қонунгузории меҳнатӣ АМА, шуғли корманд хоҳад мавриди худсарона қатъ мегардад, агар сабаби барои онҳо қатъ намудани"надорад, муносибат ба кор". Дар ихтиери таҷрибаи судҳо қабул танҳо даст кашидан аз иҷрои шартнома"иҷозатдодашуда"ва ба ин васила паст кардани мукофоти произвольного аз ҷуброни, ки (i) корманд гунаҳкор яке аз зикргардида (ва исчерпывающий) грубое вайрон кардани навъи сабабҳои номбаршуда дар моддаҳои 88 ва 120 АМА меҳнатӣ ҳуқуқ, е (II) корманд яке аз бадтарин (ва ҳастанд мустанад далелҳои тасдиқкунандаи неуспеваемость е проступки). Ҳадди ҷуброни, ки метавонад вручен ба корманд мутобиқи произвольным аз кор озод шудан-ин подош барои се моҳ, рассчитанной дар асоси охир музди гирифтааш корманд то аз кор озод намудан. Барои ин мақсадҳо,"подош"- ин пурра музди меҳнати корманд (оклад плюс кӯмакпулии ҳармоҳа) Ғайр аз ин, ки корманди меорад мунтазам е кафолат мукофот е ҳаққи пардохт, онҳо метавонанд ҳамчунин бояд ба инобат гирифта шаванд суд ҳангоми муайян намудани андозаи подошпулии корманди. Воқеии маблағи мукофоти, агар дошта бошад, дар ниҳояти кор, аз ҷониби суд муайян карда мешавад Дар ҳоле, ки пўшонидани ба ҷуброни мумкин аст њамчун боиси аз хароҷот-таносуби фоида ва хеле паст будани сатҳи хавф, Баъзе корфармоен, ки бояд даст пеши аз намуди е тахфифи-ин неизбежное идоракунии вақт ва хароҷоти судӣ, ки хоҳад понесены дар ҳифзи даъво, поданной пострадавший корманд.
Ба хотири пешгирӣ аз оқибатҳои эҳтимолии озод кардан е гузоштани муҷозот ба кормандони камтар муҳим аст, ки корфармо мекунад одилонаи ва разумных раванд ва ягон санкция буд, тасдиқ карда мешавад ва обоснована бо документальным мебошад.
Ин аст, ки дар андозаи баробар душвор ишора ба ҳолатҳои озод кардан аз кор дар плохую кор ва озод кардан аз кор дар грубое вайрон кардани интизоми хизматӣ мутобиқи моддаҳои 88 ва 120 қонун дар бораи меҳнат дар АМА.
Бо назардошти дорои хусусияти кирдор, корфармоен метавонанд вазифадоранд, хабар расондан аз ҷониби мақоми дахлдори давлатӣ (ки ба куллӣ фарқ мекунад вобаста аз намуди совершенного ҳуқуқвайронкунии) е шикоят политсия ва интизори қарори ниҳоӣ нисбати корманд пеш аз тасдиқ, ќарори нињоии худро.
Барои мукаммал, ягон намуди озод кардан аз кор ба корманд-шаҳрванди АМА водор мекунад, ки ба корфармо огоҳ вазорати меҳнат сӣ рӯзи то тасдиқ шудани он қарор. Мо тавсия работодателям кор қисми сиесати ширкат (чи дар доираи шартномаи меҳнатӣ, маълумотнома кормандони алоҳида е стоящая сиесат), ки ҷавобгӯи ҳадди ақали талаботи изложенным дар қонун дар бораи меҳнат дар АМА. Ягон дисциплинарная сиесат бояд доведена то ҳамаи кормандони дастрас бошад, барои онҳо ба кушодани ва хизмат, дар оянда ҳамчун дастур дар тамоми тарбиявӣ раванд. Дар ниҳояти кор, ҳар гуна тадбирҳои андешидашуда интизомӣ ҳамеша бояд шудаанд, тасдиқ хаттӣ пешниҳод гардад худ, бояд оқилона интизомӣ расмиети ва баррасї карда шавад, дар партави, ки аз њолатњои мушаххаси парванда ва талаботи қонун дар бораи меҳнат дар АМА.
